Í faðmi hárra fjalla

Jæja, þá er ég kominn heim fjörðinn minn góða. Ferðin vestur gekk vel nema Hestakleifin var frekar leiðinleg eins og alltaf á vorin. En að öðru leiti var gott að keyra Djúpið. Fallegt veður, sól og heiðskýrt, logn og þægilegur hiti. Það var mikill snjór á Steingrímsfjarðarheiðinni og það sama má segja í fjöllunum heima og í kring. Alltaf gaman að koma aftur heim.

Ég tók nokkrar myndir í Súgandafirði en mun bæta fleirum í myndasafnið von bráðar. Læt þetta duga að sinni. Er eiginlega ekki kominn í netsamband ennþá en það rætist vonandi úr því um helgina. Meira síðar.


Með kveðju að vestan

Dorgað við höfnina

Þegar við feðgar fórum á svartfuglsveiðar sl laugardag sigldum við framhjá þessum púkum sem undu sér vel með stangirnar sínar um borð í gömlum fiskibáti í Kópavogshöfn. Litirnir eru fallegir og sjórinn sléttur og einhver ólýsanleg kyrrð yfir myndinni. Strákarnir kölluðu allir á eftir okkur "góða ferð og góða veiði" Gaman að þessu. Minnir mann dálítið á æskuslóðirnar fyrir vestan þar sem maður eyddi öllum stundum á bryggjunni með stöngina. Getur verið að maður sé með heimþrá? Ég er ekki frá því að svo sé. En það styttist óðum í brottför vestur eða nk sunnudag.

Góðar stundir

Heim í fjörðinn minn

Á sunnudaginn  kemur, pakka ég einhverju dóti í jeppann og rúlla vestur í Súgandafjörð, minn fæðingarstað og heimahaga. Ég fæddist á Suðureyri 12. apríl 1965 á Eyrargötu 17. Ég held að það séu komin 13-14 ár frá því ég flutti að vestan en nú liggur leið mín aftur vestur og nú til liðs við ferðaþjónustufyrirtækið Hvíldarklett www.fisherman.is sem er eitt stærsta fyrirtæki landsins sem sérhæfir sig í sjóstangaveiði. Þar mun ég starfa í sumar eða næstu 4 mánuði og ég hlakka til að takast á við þetta skemmtilega verkefni sem vinur minn Elías Guðmundsson bauð mér en hann er einn af eigendum Hvíldarkletts og framkvæmdarstjóri. Gríðarlegur fjöldi þýskra sjóstangaveiðimanna mun heimsækja Súgandafjörð í sumar eða hátt í 2000 manns ef ég fer rétt með. Óhætt er að segja að fyrirtækinu hafi vaxið fiskur um hrygg og á síðasta ári veiddist risalúða í fjarðarminni Súgandafjarðar sem vó 175 kg og mældist 240 sm að lengd. Þetta er líklega stærsta lúða sem veiðst hefur í Evrópu á sjóstöng!

Það verður gaman  að akra göturnar og sækja höfnina sem er lífæð þorpsins. Óhætt er að segja að allir þessir ferðamenn setja mikinn og líflegan svip á mannlífið í þessu litla og góða samfélagi sem Suðureyri er. Fjöllin standa vörð um litla þorpið og lognið heima getur stundum verið ólýsanlega mikið. Margir íbúar hafa flutt burtu en margir komið í staðin. Þannig gengur þetta fyrir sig allstaðar í kringum landið okkar og tímarnir breytast og mennirnir með.


Ef ég hef tök  á því að taka bátinn minn vestur, þá að sjálfsögðu geri ég það. Ekki slæmt að komast á sjó af og til, þó ekki væri nema renna fyrir þorsk eða kíkja inní fjörð. Þar sem allir bátar Hvíldarkletts verða uppteknir út sumarið, þá er líklega best að ég taka hann vestur. Ég reikna með að ég ljósmyndi mikið fyrir vestan og jafnvel færi inn einhverjar frásagnir á www.sugandi.is  þegar fram líða stundir. Það verður amk nóg að gera í vinnunni og þeir frítímar sem fást fara í að heimsækja íbúana heima og ættingja. Systir mín og fjölskylda hennar (Anna María Schmidt) býr í Bolungarvík en þangað er stutt að keyra. Talaði einmitt við Önnu í kvöld og við eigum örugglega eftir að grilla saman í sumar á meðan Gummi og Tinna taka lagið á gítarinn.

En þetta þíðir ekki að ég hætti að blogga. Hugsa frekar að ég eigi eftir að blogga meira en verið hefur. Það er að segja ef einhver nennir að lesa þetta bull mitt hér? Heyrumst hress.

Læt hér fylgja nokkrar myndir af síðunni www.fisherman.is 


Góðar stundir

Frábær afmælisdagur!

Í tilefni dagsins  ákváðum við feðgar að skella okkur á svartfuglsveiðar á bátnum okkar, Bismarc. Renndum úr Kópavogshöfn rúmlega 15.00 í dag og öldurnar tóku á móti okkur með freyðandi seltu í andlitin. Stefnan var sett á Garðssjó og þangað var stímt af krafti og lítið að sjá nema öldutoppa og endurspeglun sólar á haffletinum. Fáeinir múkkar svifu hjá og mér fannst eins og þeir hvísluðu að okkur í gengum vélarniðinn “Iss, það er engin svartfugl kominn á grunnslóðina”

Félagar mínir úr  Byssuvinafélaginu voru á sjó þennan dag en á sitthvorri fleytunni. Siggi Þórodds og Siggi Konn. Þeir voru á heldur stærri bátum en við. Arnór sat í stefni, vel dúðaður og Róbert jr sat á miðbekknum svo vel klæddur að hann hefði enst í kjarnorkuvetur.Gusurnar dundu á andliti skipstjórans (mér) og þeir hlógu létt drengirnir um borð. Af og til sáum við eina og eina stuttnefju sem Arnór skaut með tvíhleypu nr 20. Ótrúlega hvað þessi 16 ára piltur (1,90 á hæð) var duglegur að munda hólkinn og hitti í hverju skoti (örvhentur í þokkabót). Það segir kannski lítilsháttar um þann góða kennara sem hann hefur J..hohoho.

Bismarc snéri við  í ólgusjó skammt undan Keflavík og við feðgar héldum í átt að álverinu, nenntum ekki að göslast í brælunni og því var grunnslóðin besti kosturinn í stöðunni því oft mátti rekast á álkur þar á stangli sem varð raunin. Þegar við drápum á bátnum skammt frá landi til að fá okkur að pissa og éta kom höfrungur upp úr sjónum alveg við stefni bátsins. Róbert jr öskraði “Vá pabbi, sástu hvalinn” Höfrungurinn synti í kring um bátinn og eitt sinn kafaði hann undir hann og kom örfáa metra frá okkur upp úr sjónum með tilheyrandi látum. Synirnir voru hugfangnir af þessu sjónarspili og tóku andköf. Þetta var í fyrsta sinn sem þeir sáu höfrung og Arnór spurði mig hvort þetta væru alveg eins höfrungar og í bíómyndunum? Svarið var já.

Þegar nær dró  Hafnarfirði sáum við rauða bauju og í kringum hana voru ca 15 teistur. Arnór var fljótur að hlaða og negldi þrjár í einu skoti og skaut aðra um leið og hún kom úr kafi. Róbert jr háfaði fuglana upp eins og hann hafði ekkert gert annað um ævina. Greinilega var að drengirnir höfðu þetta veiðiblóð í sér og ekki langt að sækja það J Ég var stoltur af strákunum og mjög ánægður að eyða afmælisdeginum mínum í sjóferð með þeim, vopnaðir haglabyssum og góða skapinu. Ég hugsaði með mér um stund “mikið hlakka ég til að veiða með þessum gormum á næstu árum”

Ferðin tók enda  og Bismarc tók höfn að endingu. Skipstjórinn var saltbarinn og drengirnir hálf veðurbarðir en samt ánægðir en þreyttir eftir öll lætin. Veðrið var ekki alveg eins og spáin hljómaði en síðdegis lægði verulega en þá var komið að lokum veiðiferðarinnar. Það var gott að leggjast að bryggju með ágætis afla sem Arnór skaut, eða 16 svartfugla. Hæfileg veiði en talsverður sjór á leiðinni. Hins vegar voru þeir vel klæddir og þeir brostu bara og hlógu þegar Bismarc lagðist að bryggju í Kópavogshöfn.

Um kvöldið  var elduð afmælissteik, nautalundir í piparsteik með bökuðum kartöflum, berneissósu, sveppum og Wolf Blass / President’s Selection – Shiraz 2005 sem rann ljúft niður með steikinni. Sem sagt, afmælisdagur eins og ég óskaði mér og sú ósk rættist fullkomlega. Það var gaman að vera til í dag.

Myndirnar voru teknar í veiðiferðinni í dag og þær segja meira en þúsund orð.



Góðar stundir

Marineraður svartfugl með grilluðum ananas

Þar sem ég veiddi ágætlega með félögum mínum sl sunnudag af svartfugli ákvað ég að setja nokkrar bringur í marineringu (BBQ) í sólahring. Í kvöld kveikti ég á útigrillinu og skellti bringunum á grillið ásamt nokkrum sneiðum af ananas. Pönnusteikti forsoðnar kartöflur og smjörsteikti ferska sveppi sem meðlæti. Bjó til sveppasósu og setti smá rifsberjasultu á diskinn því svona villibráð er best með einhverju sætu. Rétturinn smakkaðist mjög vel og rúmlega það. Þar sem ég eldaði dálítið mikið ákvað ég að rölta hér upp stigann og færa henni Önnu gömlu (sem er nágranni minn og missti manninn sinn í fyrra) og bauð henni fullan disk af svartfugli og meðlæti sem hún þáði með þökkum og ég fékk koss á kinnina fyrir. Alltaf gaman að deila með öðrum ef hægt er.

Svartfugl er íslenskur matur...ekki gleyma því.

Sætur sigur hjá Liverpool

Fór á Players í gær með Sigurþóri og Elmari bróður hans ásamt nokkrum öðrum hressum Púlurum til að sjá leikinn Liverpool - Arsenal. Fyrsti hálftíminn var hreint út skelfilegur og voru Liverpool menn sundurspilaðir. En eftir að Liverpool jafnaði leikinn skömmu eftir leikhlé snérist leikurinn Liveerpool í vil. Gríðarleg stemmning var á Players og ótrúlega gaman að upplifa sætan sigur okkar manna en leikurinn fór 4-2 fyrir Púlurum. Þá er bara að taka á móti Chelsea og afgreiða þá vonandi með glans.

Áfram Liverpool.

Fjör á Faxaflóanum

Jæja, þá er fyrsta  svartfuglsveiðiferðin að baki. Fór á sjóinn með vini mínum Sigga Konn á nýju fleytunni hans Konna Konn ásamt Dúa Landmark og Sigþóri Bragasyni en við erum allir í Hinu íslenska byssuvinafélagi og fögnuðum ákaft á árshátíð félagsins sl. laugardagskvöld. Þegar við sigldum út frá Gróttu var leiðinda sperringur og það braut á báru. Þrír aðrir byssuvinir voru staddir í Garðsjó og þar átti veðrið að vera betra. Þannig að við létum bara vaða í gegnum öldurnar og Konni Konn brunaði með okkur félagana í átt að Garðskaganum. Þar var renniblíða og talsvert af fugli. Ekki hittum við félaga okkar þá Sigurð Þóroddsson, Jóhann Vilhjálmsson og Þorstein Þorsteinsson en þeir höfðu þá fært sig á Syðra Hraun á fleytunni Kóp. Seinna um daginn hittum við svo strákana sem voru þá nýbúnir í aðgerð og í þann mund að sigla heim. Aflinn hjá þeim var um 170 fuglar sem er fín veiði. Við héldum aðeins áfram eftir spjallið við þá og þegar birtu var farið að bregða sigldum við í átt að landi og vorum ágætlega sáttir með 164 fugla. Veðrið var frábært, rennisléttur sjór út í hafsauga, hnísur og hrefnur um allan sjó og talsvert af svartfugli í Garðssjó og á Syðra Hrauni en ekkert á grunnslóðinni og þar á milli. Fyrsti svartfuglstúrinn að baki og aðalveiðin ekki einu sinni hafin. Venjulega kemur svartfuglinn á grunnslóðina um og eftir miðjan apríl.

Á miðvikudaginn fer ég á Snæfellsnesið til að sækja bátinn minn Biskmarc ÍS og ætla að taka einn túr með strákana mína en þá fær Róbert jr að vera á háfnum. Stubburinn verður 9 ára þann 11. apríl og hver veit nema við skreppum á sjóinn um helgina ef veður leyfir.

Meðfylgjandi myndir tók Dúi Landmark.

Góðar stundir.

Ballaða allra tíma - Seasons in the sun

Vinkona mín Anna Bjarna á Skaganum skrifaði í athugasemdir á síðustu færslu og rifjaði upp fyrir mér lagið "Seasons in the sun" með Terry Jacks. Og auðvitað fann ég lagið á Youtube og hér er þetta óborganlega lag sem að mínu mati er ballaða allra tíma. Furðulegt að ég hafi gleymt þessu frábæra lagi sem skilur eftir sig ótal góðra minninga. Takk fyrir þetta Anna