Valdatafl Frjálslyndaflokksins

Alveg er það makalaust með þessa stjórnmálaflokka. Þeir geta aldrei starfað í friði og án valdatafls ýmissa aðila sem þjakaðir eru af minnimáttarkennd. Jón Magnússon (Silfurrefurinn eða Matlock) hefur snúið fast uppá vinstri handlegg togaraskipstjórans Guðjóns A. sem á að heita formaður Frjálslyndaflokksins. Fantabragðið dugði til að koma Kidda Sleggju í skammarkrókinn enn eina ferðina og nú blasir við að Kiddi reimi á sig gaddaskóna, fari í regngallann og taki sér stöðu á ráslínunni, tilbúinn til að taka sprettinn yfir í næsta flokk. Kiddi talar alvöru vestfirsku eins og allir vita og ef hann er á annarri skoðun og flokksbræður sínir, þá hikar hann ekki við að þruma yfir lýðnum. Kannski er það hans helsti kostur og jafnframt hans helsti galli? Mér finnst Kiddi fínn og styð kallinn í þessum leiðindum.

Ég kaus Frjálslyndaflokkinn þegar hann var ferskur og kom sem kröftugt mótspil í íslensk stjórnmál á sínum tíma. Síðan þá hefur vandræðagangurinn í flokknum verið í meira lagi, nenni ekki einu sinni að rifja upp þá raunarsögu. En ég hef misst trúna á flokkinn og sérstaklega forustuna og það valdatafl sem sífellt er í gangi í brúnni hjá Adda Kitta Gau. Hann siglir nú alltaf undan vindi og tekur lensið þegar pusar á móti. Ólíkt þessum harðnagla hafsins sem áður fyrr var þekktur fyrir seiglu og útsjónarsemi. Nú er hann bara húðlatur útselur sem nennir ekki einu sinni að standa á sinni eigin sannfæringu og þá er nú fokið í flest.

Frjálslyndiflokkurinn er, að mínu mati, loftlaus físibelgur með of marga trilluskipstjóra í stað eins togaraskipstjóra. Samstaða Frjálslyndaflokksins líkist einna helst á mink í hænsnakofa. Flokkurinn nær sér aldrei aftur á strik eftir það sem á undan er gengið. Trúverðugleikinn er horfinn út í hafsauga þar sem múkkarnir rífa í sig slátrið. Tími flokksins er á enda og ég mun ekki framar leggja honum lið í framtíðinni, það er nokkuð ljóst.

Róbert